dinsdag 14 juli 2015

To-Do lijst?

Wat ik doe, vraagt Facebook. En wat ik doe is zitten. Terwijl er in mijn hoofd een To-Do lijst zit van minimaal 3 A4-tjes lang.
En dus heb ik besloten om even te gaan zitten. Oke, ik was al volop bezig in de keuken, maar nu zit ik, want ik betrap me op mijn ellenlange lijst in mijn hoofd en besef me dat dat niet werkt.

Een van mijn valkuilen, al jaren, als ik zorgen of stress heb of gewoon dingen waarover ik pieker, is dat ik dingen ga doen. Dingen zoek om te doen. En in mijn hoofd To-Do lijstjes ga maken. En dat wilt niet per definitie zeggen dat dat dingen zijn die onnodig zijn, maar mijn struikelblok is wel dat ik dan mezelf echt voorbij ga. Ik ga dan door en door en door en door en door.

Nu ben ik dus gaan zitten. Even onderuit. En ben ik aan het denken wat het allerbelangrijkste is wat er gedaan wordt VANDAAG. En dat vind ik al heel erg moeilijk, want in mijn hoofd roept iets "ALLES" terwijl ik ook weet dat dat niet zo is. Want die hele mand strijkwas die er al 4 weken staat, die hoeft niet vandaag. 1 Blouse zou in principe ook goed zijn voor Erik morgen.
Stofzuigen en dweilen en even stofvegen, dat moet vandaag gebeuren, want dat is hoognodig. Dus dat gaat op mijn lijstje.
En de toiletten. Want dat hoort er sowieso op.

Maar alle bedden verschonen? Moet dat vandaag? En de badkamer? Terwijl die vorige week ook al n grote beurt heeft gehad? En de ramen lappen? ( Het regent, muts!) Afval wegbrengen kan wel, maar kan morgen ook. Maar dat is een twijfelgeval. Als ik toch naar de winkel moet. En de kast van Nyntha uitruimen, is dat echt nodig om dat vandaag te doen? En die van Ymke?
Ach, zo kan ik nog wel doorgaan met opsommen van dingen die ik wil doen. En diep van binnen heb ik pas rust als het allemaal gedaan is, maar lichamelijk ben ik dan zo moe, dat ik geestelijk totaal geen energie meer heb. En dan kom ik weer in een cirkeltje terecht waar ik niet in wil komen.

Dus. Voor nu. Ik ga opstaan van de bank, ga mn kleine mopje uit haar bedje halen en haar een boterhammetje maken. En al die grote klussen laat ik voor wat het is.
En me focussen op de dingen die belangrijk zijn. De afspraken en verplichtingen die staan die gaan gewoon door en moet ik fit voor zijn en mezelf uitputten door als een malle aan de slag te gaan, help ik niemand mee.
En dat ik dit besef mag een overwinning heten vind ik. Ugh!

En voor hen die denken: Wat een geneuzel! Ook prima. Fijne dag! Ik heb je toch ff een paar minuten van je werk gehouden en mss even aan het denken gezet ;-).